Waarom ik precies gekozen heb voor haken weet ik niet meer. Waarschijnlijk heeft het iets met plaatsvervangende nesteldrang te maken! Ik ben geen poetser en het babykamertje is eigenlijk pas een maandje van te voren klaar gemaakt voor de komst van onze eerste dochter. Maar het kriebelde wel om al iets voor haar te doen, te maken!
Dus haken. Mijn tante is een kei in haken en breien (alle zussen van mijn moeder en zijzelf ook) en wilde het mij wel leren; ‘Kijk, dat doe je zo en zo’. Zoef zoef, daar ging de haaknaald. Dat ging hem voor mij niet worden. Zij kon het al zo goed en deed het al zo lang!
Met de eerste basissteken toch wel een soort van onder de knie heb ik bij mijn moeder aan tafel gezeten en hebben we beide een mutsje gehaakt (mijn moeder had ook al een tijdje niet meer de haaknaald vastgehad). Dit mutsje zie je op de rechter foto hieronder en zo stond ze ook op het geboortekaartje uiteindelijk, zo trots was ik erop!
Hierna eigenlijk nooit meer gestopt. Ik ben het internet op gedoken, youtube filmpjes gekeken, patroontjes opgeduikeld en mijzelf het leren lezen van patroontjes aangeleerd. Het eerste echte patroontje dat ik gebruikte kwam van repeatcrafterme en was een lief uilenmutsje (Linkerfoto).
Nu ben ik lid van verschillende Haak groepen op Facebook, heb mijn eigen website, wil gaan bloggen en spendeer ik veel te veel geld aan het kopen van garen (wat mijn huiskamer begint over te nemen!) om maar te kunnen haken, mooie dingen maken, voor mijzelf, mijn dochters en om weg te geven. Het is met recht een echte verslaving te noemen, maar wel een hele leuke!
This post is also available in: Engels
Nog geen commentaren